Veiligheid: een onmisbaar onderdeel van een kwalitatieve leefomgeving.
Robert-Jan Baars is sinds eind februari via Triple verbonden aan Werkorganisatie deBUCH, de ambtelijke samenwerking tussen de gemeenten Bergen, Uitgeest, Castricum en Heiloo. Hier werkte hij als adviseur Openbare Orde & Veiligheid voornamelijk voor de gemeente Uitgeest. En sinds kort is hij projectleider Ondermijning en projectsecretaris voor het opstellen van Integraal Veiligheidsbeleid voor de vier gemeenten.
In een paar zinnen: wat houdt het werken als adviseur Openbare Orde & Veiligheid in?
Een adviseur Openbare Orde en Veiligheid (OOV) is alert op incidenten en verstoringen van de openbare orde binnen zijn of haar gemeente. Hij/zij adviseert op die momenten de burgemeester, onderhoudt netwerken met – onder andere – maatschappelijke instanties en staat in nauw contact met partners als politie en justitie. Daarnaast probeert hij/zij op lange termijn de veiligheid te borgen.
Aan welke thema’s werk je als Adviseur OOV?
Dat is divers. Dit kan variëren van veiligheid op een treinstation of het opleggen van gebiedsverboden aan personen die overlast veroorzaken. Of er kan gedacht worden aan het sluiten van woningen als daar drugs is gevonden.
Welk uitdagingen kom je hierbinnen tegen?
Het werk is nooit helemaal af. Er zijn altijd incidenten die aandacht behoeven en zaken die beter ofwel veiliger kunnen. Daarnaast is het balanceren tussen bestuurlijke wensen en ambtelijke capaciteit. Er zijn eigenlijk nooit voldoende tijd en middelen.
Hoe ben je dit vakgebied ingerold?
Als kleine jongen wilde ik soldaat of politieagent zijn. Ofwel middels concrete actie de veiligheid van andere mensen waarborgen. Meevechten met “de goeden”. Ook ben ik altijd geïnteresseerd geweest in politiek en kan ik moeilijk tegen onrecht. Toen ik rechten ging studeren kwam ik dan ook uit bij de specialisatie strafrecht. Na mijn studie werkte ik bij het Ministerie van Justitie en het Openbaar Ministerie. Hier miste ik alleen – soms – de connectie met de bestuurder en het politieke element. Zodoende kwam ik bij de gemeente Zandvoort uit waar ik jarenlang met veel plezier heb gewerkt. Na veel omzwervingen ben ik nu weer op een vergelijkbare positie beland.
Waarom vind je het veiligheidsdomein interessant en welke onderwerpen boeien jou het meest?
Veiligheid is een basisbehoefte. Het is de tweede fase in de Piramide van Maslow. Ofwel: het is iets wat mensen nodig hebben om verder te ontplooien.
Op dit moment ben ik erg geïnteresseerd in de georganiseerde criminaliteit die zijn tentakels steeds verder rond de bovenwereld lijkt te wikkelen. De moord van Peter R. de Vries – een jeugdidool van mij – heeft mij de ogen daarin verder geopend. Maar ook blijf ik geboeid door ‘klein menselijk leed’ op casus niveau: zoals de bedreiging van een ambtenaar. Dit is zogenaamd klein leed, maar kan een grote impact hebben op mensen en hun geluksbeleving.
Is er een specifiek onderwerp of dossier wat je heel graag een keer op je zou willen nemen?
In deze fase van mijn carrière zit ik op mijn plek en heb ik mijn “ikigai” gevonden. Ikigai is een Japans concept dat staat voor datgene waar jij je bed voor uitkomt en waard is om voor te leven. Het is je passie waarin vier elementen samenkomen: hetgeen waar je van houdt, wat de wereld nodig heeft, waarvoor je betaald kunt worden en waar je goed in bent.
Binnen mijn huidige functie vind ik al deze elementen (min of meer) terug en ik ben dan ook blij dat Triple Detachering deze functie aangeboden heeft. Op de lange termijn zou ik een (zij)stap naar veiligheid rond sportwedstrijden, ondernemen of (politiek) Den Haag óók nog interessant vinden. Maar voor nu zit ik op mijn plek.